Ο εξωπλανήτης που μελετήθηκε, με μάζα σχεδόν διπλάσια της Γης, περιφέρεται γύρω από έναν λευκό νάνο, που βρίσκεται σε απόσταση 4.200 ετών φωτός από το Ηλιακό Σύστημα. Η ανακάλυψη αυτή προσφέρει μια πολύτιμη προοπτική για το μέλλον της Γης σε αρκετές δισεκατομμύρια χρόνια. Αν και ο πλανήτης αυτός είναι σήμερα μια παγωμένη, νεκρή σφαίρα, η μελέτη του μπορεί να υποδεικνύει ότι η Γη θα μπορούσε να επιβιώσει μετά τον θάνατο του Ήλιου.
Ο λευκός νάνος είναι το υπόλειμμα ενός αστεριού που αρχικά είχε μάζα μία ή δύο φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ήλιου. Όταν ένα τέτοιο άστρο εξαντλεί τα καύσιμά του, επεκτείνεται σε μορφή ερυθρού γίγαντα, μια διαδικασία που συνεπάγεται την εκτίναξη των εξωτερικών του στρωμάτων και τη δημιουργία ενός λευκού νάνου. Όταν συμβαίνει αυτό, οι πλανήτες μεταναστεύουν σε πιο μακρινές τροχιές, μια προοπτική που θα επηρεάσει και το Ηλιακό Σύστημα, καθώς οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο Ήλιος θα καταπιεί τον Ερμή και ίσως και άλλους πλανήτες.
Η μελέτη του εξωπλανήτη αποκαλύπτει ότι πριν η μητρική του αστέρα γίνει ερυθρός γίγαντας, υπήρξε πιθανώς σε τροχιά παρόμοια με αυτή της Γης, στην κατοικήσιμη ζώνη, δηλαδή την κατάλληλη απόσταση από ένα άστρο ώστε να υπάρχει υγρό νερό. Οι επιστήμονες προειδοποιούν, ωστόσο, ότι η μελλοντική αύξηση της ακτινοβολίας του Ήλιου θα καταστήσει τη Γη ακατάλληλη για ζωή μέσα σε 500 εκατομμύρια χρόνια, καθώς οι ωκεανοί θα βράσουν και θα εξατμιστούν, μετατρέποντας τον πλανήτη σε έναν αφιλόξενο κόσμο.
Η Τζέσικα Λου, μέλος της ερευνητικής ομάδας, επισημαίνει ότι οι διαφορές στα θεωρητικά μοντέλα σχετικά με την πιθανότητα επιβίωσης της Γης τονίζουν την αβεβαιότητα που επικρατεί. «Η Αφροδίτη είναι βέβαιο ότι θα χαθεί, ενώ ο Άρης είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιβιώσει», υπογραμμίζει. Η πηγή ελπίδας, σύμφωνα με την Τσανγκ, μπορεί να είναι μεγάλα φεγγάρια όπως η Ευρώπη του Δία και ο Τιτάνας του Κρόνου, τα οποία ενδέχεται να διαθέτουν κρυφούς ωκεανούς κάτω από την επιφάνειά τους.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο Nature Astronomy.
Πηγή: tanea.gr
