Μια ομάδα ερευνητών πρόσφατα ανακάλυψε τα υπολείμματα ενός αρχαίου θαλάσσιου πυθμένα. Αυτή η ανακάλυψη, σύμφωνα με την Daily Mail, είναι πιθανό να σχετίζεται με μια μεγαλύτερη τεκτονική πλάκα που είχε αποσπαστεί και κατέληξε σε βάθος πριν από 250 εκατομμύρια χρόνια. Ο θαλάσσιος πυθμένας, που αναφέρεται ως η κατώτατη επιφάνεια του ωκεανού, αποτελεί το θεμέλιο του ωκεάνιου περιβάλλοντος και περιλαμβάνει διάφορα γεωλογικά χαρακτηριστικά, όπως υποθαλάσσια βουνά και κοιλάδες. Μελετώντας τον, οι επιστήμονες αποκτούν ζωτικής σημασίας πληροφορίες για την ηλικία και την ιστορία της Γης, την τεκτονική δραστηριότητα και την θαλάσσια ζωή.
Ο εν λόγω αρχαίος θαλάσσιος πυθμένας προκαλεί αμφισβητήσεις στις υπάρχουσες θεωρίες σχετικά με την εσωτερική δομή της Γης και προσφέρει νέες γνώσεις για την εξέλιξή της. «Η ανακάλυψή μας ανοίγει νέα ερωτήματα σχετικά με το πώς το βάθος της Γης επηρεάζει αυτό που βλέπουμε στην επιφάνεια», δήλωσε ο Τζιντσουάν Γουάνγκ, επικεφαλής συγγραφέας και μεταδιδακτορικός ερευνητής γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο του Maryland.
Ένα από τα βασικά ευρήματα της μελέτης είναι η ανακάλυψη μιας περιοχής 12 μιλίων σε πάχος και 1.200 μιλίων σε μήκος στην “μεταβατική ζώνη του μανδύα”, που χωρίζει τον ανώτερο από τον κατώτερο μανδύα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ωκεάνιες πλάκες βυθίζονται πιο αργά από ό,τι πιστεύαμε, γεγονός που υπονομεύει την ιδέα ότι αυτές καταναλώνονται πλήρως από τη Γη χωρίς ίχνη. Συγκεκριμένα, βρήκαν ότι η κίνηση του υλικού στο εσωτερικό της Γης συμβαίνει με μισή περίπου ταχύτητα σε αυτή την περιοχή.
Η ομάδα προτείνει ότι αυτός ο αρχαίος θαλάσσιος πυθμένας μπορεί να είναι σχετικός με την πλάκα Phoenix, μια τεκτονική πλάκα που είχε κυριαρχήσει σε μεγάλο τμήμα του Ειρηνικού Ωκεανού προτού βυθιστεί. Καθώς η πλάκα Phoenix βυθίστηκε, μετέφερε και ψυχρότερο υλικό στον μανδύα, δημιουργώντας μια ψυχρή θερμική υπογραφή. Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να ερμηνεύσουν καλύτερα τη Μεγάλη Επαρχία Χαμηλής Διατμητικής Ταχύτητας του Ειρηνικού, μια περιοχή που μέχρι σήμερα είχε προκαλέσει απορίες.
Ο Γουάνγκ και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν σεισμική απεικόνιση για να απεικονίσουν σε βάθος την εσωτερική δομή της Γης, κάτι που τους επέτρεψε να δημιουργήσουν έναν λεπτομερή χάρτη αυτής της άγνωστης μέχρι πρόσφατα δομής. Η δυνατότητα να εξετάσουν τις επιπτώσεις των αρχαίων ζωνών καταβύθισης και ανύψωσης στις γεωλογικές διαδικασίες, καθιστά αυτήν την μελέτη καίριας σημασίας για την κατανόηση της εξέλιξης του πλανήτη μας.
Η ομάδα σκοπεύει να επεκτείνει την έρευνά της σε άλλες περιοχές του Ειρηνικού, ελπίζοντας να δημιουργήσει έναν πιο ολοκληρωμένο χάρτη των αρχαίων ζωνών καταβύθισης και ανύψωσης. «Αυτό είναι μόνο η αρχή», πρόσθεσε ο Γουάνγκ.
Πηγή: tanea.gr
