Ο ζωγράφος Τζάκσον Πόλοκ και ο μυθιστοριογράφος Ρίτσαρντ Πράις ήταν βασικά μέλη της ομάδας Sullivanians, η οποία διαλύθηκε το 1991 μετά από περισσότερες από τρεις δεκαετίες λειτουργίας. Αυτή η μοναδική κομμούν είχε αναπτυχθεί στο Μανχάταν, με τα μέλη της να ζουν σε διαμερίσματα στο Upper West Side, χωρισμένα κατά φύλο. Ο Σολ Νιούτον, εκπαιδευμένος στους αντιφασιστικούς κύκλους του Σικάγο, ήταν ο βασικός ηγέτης της ομάδας.
Η αρχή των Sullivanians τοποθετείται στα τέλη της δεκαετίας του 1950, σε μια εποχή αντίστασης προς την κυρίαρχη κουλτούρα, η οποία φάνηκε να προσελκύει πολλούς καλλιτέχνες της εποχής, όπως ο Πόλοκ, ο οποίος έγινε γνωστός μέσα από την επιρροή του κριτικού Κλεμ Γκρίνμπεργκ. Η ομάδα υιοθέτησε ένα παρεμβατικό μοντέλο θεραπείας, στο οποίο οι ασθενείς καλούνταν να απομακρυνθούν από τους οικογενειακούς τους δεσμούς και να επεκτείνουν τις κοινωνικές και σεξουαλικές τους σχέσεις.
Στο βιβλίο του Alexander Stille, “The Sullivanians: Sex, Psychotherapy and the Wild Life of an American Commune”, περιγράφεται η πολυπλοκότητα αυτής της κοινότητας, η οποία αρχικά υποστήριζε την ελευθερία και την ατομικότητα, αλλά σταδιακά εξελίχθηκε σε μια αυστηρή αίρεση. Οι θεραπευτές, πολλοί από τους οποίους δεν είχαν επίσημα προσόντα, καθόριζαν τις σχέσεις μεταξύ των μελών, επιβάλλοντας κανόνες ακόμα και σε θέματα οικογένειας και συνεργασίας.
Αυτή η αλλαγή κατεύθυνσης επαναλήφθηκε τη δεκαετία του 1970, όπου η θεραπεία μετατόπισε το επίκεντρο από την ατομικότητα στη συμμόρφωση με τους κανόνες του ηγέτη, με τους θεραπευτές να εκμεταλλεύονται σεξουαλικά τους ασθενείς τους κατά τη διάρκεια θεραπευτικών συνεδριών. Επικίνδυνα πειράματα και καταστάσεις ελέγχου χαρακτήριζαν τις πρακτικές της ομάδας, οι οποίες οδήγησαν σε παραβιάσεις και κακοποίηση.
Όταν η ομάδα άρχισε να διαλύεται, οι αποκαλύψεις για τις συνθήκες και τις συμπεριφορές κλονίστηκαν, με πολλές μητέρες και πατέρες να καταθέτουν αγωγές. Ο Ρίτσαρντ Πράις, που αποστασιοποιήθηκε από την ομάδα, είχε εξομολογηθεί τη δυσφορία του σχετικά με τις εντολές του Νιούτον, όπως η συμμετοχή του στην αντίδραση τους στο πυρηνικό ατύχημα του Three Miles Island το 1979.
Η αποκάλυψη της ιστορίας των Sullivanians έγινε δυνατή χάρη στη δημοσιογραφική έρευνα και τη σειρά ντοκιμαντέρ “The Fourth Wall”, η οποία έχει εισαγάγει ένα νέο φως στη σιωπή που περιέβαλλε την ομάδα. Ο Stille αναφέρει πως οι ιστορίες των πρώην μελών, που έζησαν κάτω από συνθήκες καταπίεσης και ελέγχου, είναι αδιανόητες και προκαλούν έντονα συναισθήματα.
Η ιστορία των Sullivanians είναι μια ταραχώδης μαρτυρία για την αναζήτηση και τη δημιουργία ουτοπικών κοινοτήτων στην Αμερική, όπως και για τις δυσκολίες που επικρατούν όταν αυτά τα πειράματα οδηγούνται σε αυταρχικές πρακτικές. Η κληρονομιά τους παραμένει ανησυχητική και ενδεικτική της ανθρώπινης φύσης.
Πηγή: tanea.gr
