Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πώς οι γιορτές διαμορφώνουν τις κοινωνίες και το βίωμα των ανθρώπων τους. Παλαιότερα, η 14η Φεβρουαρίου στη χώρα μας δεν είχε καμία σχέση με ερωτικές και καταναλωτικές εκδηλώσεις. Ήταν απλά μια ημερομηνία, χωρίς Αγίους Βαλεντίνους, λουλούδια και καρδιές. Αντιθέτως, οι γιορτές, όπως τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, είχαν πιο πρακτικές διαστάσεις, με στοιχεία όπως η αγορά καινούργιων παπουτσιών ή την προετοιμασία ενός πιο πλούσιου τραπεζιού.
Σήμερα, η 14η Φεβρουαρίου έχει εξελιχθεί σε μια σχεδόν εθνική γιορτή, που ενσωματώνει καταναλωτικά στοιχεία. Παράλληλα, έχουμε υιοθετήσει και άλλες ξένες γιορτές, όπως το Χάλοουιν, το οποίο έχει γίνει αγαπημένο στη νέα γενιά. Μεγάλα σούπερ μάρκετ προσφέρουν ειδικά προϊόντα για αυτή την περίοδο, και η συμμετοχή σε πάρτι με κοστούμια έχει γίνει μια διαδεδομένη συνήθεια.
Ωστόσο, σε όλες αυτές τις γιορτές υπάρχει μια κοινή βάση: η επιθυμία των ανθρώπων για συμμετοχή και διασκέδαση. Οι γιορτές προσφέρουν ευκαιρίες για κοινωνικοποίηση και χαλάρωση, και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σημασία τους. Έτσι, ακόμη και αν κάποιοι φωνάζουν για την «αυτοχθονία» των εορτών, το γεγονός είναι ότι αυτές οι πρακτικές έχουν διαφοροποιηθεί και έχουν γίνει μέρος της ταυτότητάς μας.
Δεν έχει σημασία εάν κάποια γιορτή προέρχεται από ξένες κουλτούρες ή αν έχουμε γιορτάσει αυτές τις παραδόσεις στο παρελθόν. Όπως απολαμβάνουμε ξένες ταινίες και μουσική, έτσι και γιορτάζουμε ξένες παραδόσεις, προσαρμόζοντάς τες στον πολιτισμό μας. Οι γιορτές είναι αφορμές για χαρά, και αυτό είναι που μετράει τελικά.
Οι γιορτές δεν είναι απλώς στιγμές μνήμης ή περισυλλογής. Είναι ουσιαστικές και αναγκαίες για την καθημερινότητά μας, καθώς διαταράσσουν τη ρουτίνα και προσθέτουν χρώμα στη ζωή μας. Δεν έχει σημασία αν κάποιος έχει ζήσει το Χάλοουιν στο χωριό του ή όχι, οι γιορτές οφείλουν να είναι γιορτές, και η διάθεση και η συμμετοχή είναι αυτά που μετράνε.
Πηγή: tanea.gr
