Η Αφισοκόλληση του ΚΚΕ και η Αντίσταση στον Σύγχρονο Νόμο

Η Αφισοκόλληση του ΚΚΕ και η Αντίσταση στον Σύγχρονο Νόμο

Ένα ακόμα φεστιβάλ της ΚΝΕ, γεμάτο από λαϊκοπατριωτικές εκδηλώσεις, αποτέλεσε την αφορμή για τους Κνίτες να καταλάβουν τους δρόμους με αφίσες. Η αφισοκόλληση, που είναι το αγαπημένο τους χόμπι, υποδηλώνει ότι το ΚΚΕ έχει σταματήσει να εξελίσσεται και επιμένει σε μεθόδους του 19ου αιώνα, απορρίπτοντας σύγχρονα μέσα επικοινωνίας. Παρά τις επιβολές προστίμων από τον Δήμο Αθηναίων, η αντίσταση τους απέναντι στους νόμους περί αφισοκόλλησης παραμένει ισχυρή. Στη διάρκεια των αυτοδιοικητικών εκλογών, οι δρόμοι καλύφθηκαν με αφίσες και προκηρύξεις που τελικά κατέληξαν σε κάδους απορριμμάτων, καθώς οι περισσότεροι πολίτες τις αγνοούσαν.

Η αυθαίρετη αφισοκόλληση και οι προεκλογικές εκστρατείες του ΚΚΕ κρύβουν έναν πιο περίπλοκο ιστό, στον οποίο οι Κνίτες φαίνεται να αδιαφορούν για την κοινή γνώμη και το δημόσιο χώρο. Αν και οι κοινωνικές τους δράσεις και οι ανακοινώσεις τους μπορεί να εκφράζουν “δημοκρατικά δικαιώματα”, στην πράξη υπάρχει μια βαθύτερη ανάλυση που αφορά την περιφρόνηση των νόμων και του Συντάγματος, καθώς για εκείνους “νόμος είναι το δίκιο του εργάτη”.

Η συνεχιζόμενη εργασία του ΚΚΕ σε συνθήκες παρανομίας έχει διαβρώσει τον τομέα του συνδικαλισμού, της παιδείας και του πολιτισμού από το 1974, δημιουργώντας μια κατάσταση γενικευμένης ανωμαλίας. Επιπλέον, οι περιγραφές που κάνουν τα μέλη του ΚΚΕ για τις προσπάθειες του Δήμου να επιβάλει πρόστιμα δείχνουν την αίσθηση ότι καταπατούνται τα πολιτικά τους δικαιώματα. Ο νυν δήμαρχος Αθηναίων αποδεικνύει την προτίμησή του για τους αριστερούς και τις οργανώσεις του φάσματος, προσεγγίζοντας τους με προνομιακό τρόπο, ενώ οι νόμοι κατά της αφισοκόλλησης φαίνεται να καταργούνται ή να αγνοούνται.

Πέρα από την άρνηση του ΚΚΕ να συμμορφωθεί με τους κανόνες, υπάρχει επίσης η αγωνία ορισμένων, όπως οι φιλελεύθεροι, αναφορικά με τις συνέπειες ενός τυχόν εμφυλίου. Η ιστορία του κόμματος, τα εγκλήματα του και οι ευθύνες του στην οικονομική καταστροφή της χώρας παραμένουν χωρίς πραγματική απολογιστική διαδικασία, με το ΚΚΕ να προβάλλει μια μορφή πολιτικής και ηθικής υπεροχής.

Πηγή: tanea.gr