Η Σύλβια Πλαθ, η μεταπολεμική ποιήτρια, γεννήθηκε στη Βοστώνη στις 27 Οκτωβρίου 1932. Ο πατέρας της, καθηγητής γερμανικής καταγωγής, πέθανε όταν εκείνη ήταν μόλις οκτώ ετών, γεγονός που τη σημάδεψε βαθιά. Η εξέλιξη αυτή συνέβαλε στις επιμιξίες της κατάθλιψης και της τελειομανίας που την ταλαιπωρούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της. Ως φοιτήτρια στο Smith College, απέκτησε μια σημαντική εμπειρία ως φιλοξενούμενη συντάκτρια στο περιοδικό Mademoiselle στη Νέα Υόρκη το 1953, που αποτέλεσε τη βάση για το μυθιστόρημά της “Ο Γυάλινος Κώδωνας”.
Η ποιήτρια γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, Τεντ Χιουζ, το 1956 σε ένα πάρτι στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ. Η σχέση τους ήταν γεμάτη ένταση και πάθος, αλλά έφερε μαζί της και μια σειρά από προβλήματα, καθώς η Σύλβια ήρθε αντιμέτωπη με την προδοσία του Χιουζ, ο οποίος είχε σχέση με άλλη γυναίκα. Αυτή η προσωπική αναστάτωση, σε συνδυασμό με τις απορρίψεις που υπέστη από εκδότες, ενέτειναν τη βαθιά απελπισία που βίωνε.
Η 11η Φεβρουαρίου 1963, μια Δευτέρα, έμελλε να είναι η μοιραία ημέρα. Μια νοσοκόμα βρήκε την Πλαθ στο διαμέρισμά της στο Λονδίνο, ξαπλωμένη στο πάτωμα της κουζίνας με το κεφάλι της στον φούρνο. Από τις αρχές του 1963, η ποιήτρια είχε αυτοκτονήσει σε ηλικία 30 ετών. Μολονότι είχε ήδη γίνει γνωστή στο λογοτεχνικό κόσμο, ο θάνατός της παρέμεινε σχετικά άγνωστος και δεν δόθηκε ιδιαίτερη δημοσιότητα, πέρα από κάποιες μικρές ανακοινώσεις στις εφημερίδες.
Ο θάνατός της, όμως, πυροδότησε μια σειρά από ερμηνείες και αναλύσεις της δουλειάς της. Στους λίγους μήνες πριν την αυτοκτονία της, η Πλαθ είχε γράψει ποιήματα που αργότερα θα την καθόριζαν, όπως το “Lady Lazarus” και το “Daddy”, τα οποία αποτέλεσαν τον πυρήνα της συλλογής της “Άριελ”. Αν και τα ψυχικά της προβλήματα την ακολουθούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της, οι ψυχικές διαταραχές δεν κατάφεραν να καταστείλουν τη δημιουργικότητά της.
Ο θάνατός της δημιούργησε μια δημόσια γοητεία που έχει διαρκέσει στο χρόνο. Δυστυχώς, η οικογένεια της Πλαθ υπήρξε επίσης θύμα αυτής της κληρονομιάς, με τον γιο της να τελειώσει τη ζωή του το 2009, γεγονός που προσέθεσε άλλη μία τραγική διάσταση στην ιστορία της οικογένειας.
Η σύγχρονη αναγνώριση της Πλαθ δεν περιορίζεται μόνο στη λογοτεχνία, καθώς η δουλειά της έχει επηρεάσει τη γυναικεία λογοτεχνία και έχει αποτελέσει σημείο αναφοράς στον φεμινισμό. Το έργο της, αν και αρχικά αγνοήθηκε, τελικά αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε μετά θάνατον, με τα ποιήματα της να αναδεικνύουν τη γυναικεία φωνή και τις βαθιές εσωτερικές συγκρούσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες.
Πηγή: tanea.gr
