Η ιστορία της Χρυσάνθης, ενός κοριτσιού που το 1870 στην Αθήνα προσπαθούσε να κερδίσει τα προς το ζην, αποκαλύπτει τις προκαταλήψεις της εποχής. Με την επιθυμία να γίνει σερβιτόρος, είχε αναγκαστεί να ντυθεί άνδρας, κρύβοντας την πραγματική της ταυτότητα. Αυτή η κίνηση δεν πέρασε απαρατήρητη, και τελικά μια ηλικιωμένη γυναίκα ανέφερε την περίπτωσή της στην αστυνομία.
Μια ημέρα, η καταγγελία αυτή οδήγησε την αστυνομία να ελέγξει την κατάσταση και να φέρουν την “Χρύσανθο” στο τμήμα. Εκεί, καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, το κορίτσι trembled από τον φόβο και δυσκολευόταν να μιλήσει. Όταν αφηγήθηκε την ιστορία της, κανένας νόμος δεν φαίνεται να είχε παραβιαστεί, και έτσι αφέθηκε ελεύθερη. Η υπόθεση καταγράφηκε ως σοβαρό σκάνδαλο για εκείνη την εποχή.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η γυναίκα που κατήγγειλε την Χρυσάνθη δεν έδειξε καμία συμπόνια, αλλά την θεώρησε περίπου ως εγκληματία αντί ως μια κοπέλα που προσπαθούσε να βρει εργασία. Σήμερα, η φορολόγηση των πουρμπουάρ που προγραμματίζει η Κυβέρνηση μας θυμίζει την κοινωνική αδικία που υπήρχε τότε. Το φιλοδώρημα, γνωστό και ως πουρμπουάρ, το δίνουν οι πελάτες για να ενισχύσουν τους σερβιτόρους και όχι το κράτος ή τους εργοδότες.
Η ιστορία αυτή μας υπενθυμίζει τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες στο παρελθόν και τις προκαταλήψεις που εδραίωναν τις κοινωνικές δομές της εποχής. Πηγή: tanea.gr
