Βλέπουμε τον πατέρα να διαβάζει ένα παραμύθι στην κόρη του, προ αναγνώρισης ενός κλασικού φινάλε: «…και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!». Ο πατέρας αιφνιδιάζεται από την απροσδόκητη ερώτηση της κόρης του: «Με ποιο δικαίωμα ζήσαμε εμείς καλύτερα;», αφήνοντάς τον άναυδο.
Το παραμύθι, στην πιο ακριβή του έννοια, είναι μια σύντομη ή λαϊκή αφήγηση που ενσωματώνει έθιμα και αξίες, οι οποίες συχνά αποτυπώνονται στο τέλος ως μια γενική αρχή. Ωστόσο, αυτό που διαφοροποιεί το παραμύθι από τον μύθο είναι η φανταστική του φύση. Συνιστά μια επινόηση με κεντρικούς χαρακτήρες που μπορεί να είναι ζώα ή στερεοτυπικοί ανθρώποι.
Η ανατροπή και η αλληγορία συχνά συνδέονται με κριτική κατά του φεουδαρχισμού ή των εξουσιαστικών δομών, ενώ παράλληλα εξερευνάται η σύγκρουση του ανθρώπινου κόσμου με το αόρατο βασίλειο. Προσωποποιεί και εξατομικεύει χαρακτηριστικά που ξεπερνούν τους περιορισμούς του χώρου και του χρόνου, επεκτείνοντας την αφήγηση από τα έμβια όντα στον ανόργανο κόσμο, στα δέντρα, τα λουλούδια, τις πέτρες και τις δυνάμεις της φύσης.
Τα παραμύθια χρησιμοποιούν σύμβολα, εκφράζοντας νοήματα με ποιητικό, λυρικό και αλληγορικό τρόπο, προσδίδοντας πολύπλευρες μεταφορές.
Πηγή: tanea.gr
