Συμμετείχαν ενεργά στις μαζικές «Παρασκευές για το κλίμα» καθώς και στις δυναμικές δράσεις της Extinction Rebellion. Επίσης, στήριξαν τα κινήματα κατά των μεγαδεξαμενών στη Γαλλία και συμμετείχαν στις διαδηλώσεις του Black Lives Matter. Οργάνωσαν τις σημαντικές φεμινιστικές απεργίες της 8ης Μαρτίου και τα μεγάλα κινήματα κατά των γυναικοκτονιών. Δείχνοντας έμπρακτα αλληλεγγύη, έφτασαν μαζικά στη Λέσβο για πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ νωρίτερα συμμετείχαν στο κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης και σε μεγάλα φοιτητικά κινήματα, καθώς και στους Αγανακτισμένους.
Ο νέος ριζοσπαστισμός τους διακρίνεται από έντονα αντικαπιταλιστικά και αντιεραρχικά στοιχεία, επικεντρωμένος στην άμεση δράση και στην αλληλέγγυα συλλογική οργάνωση. Για τους συντηρητικούς κύκλους, είναι ο κύριος στόχος, με την «woke κουλτούρα» να τους χαρακτηρίζει καθώς οι δυναμικές διαμαρτυρίες τους αντιμετωπίζονται ως παραβατικότητα. Παράλληλα, οι σχηματισμοί της «αριστεράς του Κέντρου» τους αντιμετωπίζουν ως terra incognita, όπως και ένα τμήμα του συνδικαλιστικού κινήματος. Ωστόσο, η παρουσία τους είναι εμφανής, με την απήχησή τους να είναι πραγματική και τα ερωτήματα που θέτουν να είναι επείγοντα.
Η φιλόσοφος Εύα φον Ρέντεκερ προσπαθεί να αποτυπώσει τη φιλοσοφία αυτής της γενιάς στο βιβλίο της «Επανάσταση για τη ζωή. Φιλοσοφία των νέων μορφών διαμαρτυρίας». Εξετάζοντας τη διαμόρφωση νεωτερικών μορφών κυριαρχίας, επισημαίνει την ύπαρξη μιας νέας μορφής εμπράγματης κυριαρχίας που δικαιολογεί τη δουλεία και τη διάθεση της εργασιακής δύναμης για εκμετάλλευση. Επίσης, αναλύει την έννοια της «κατοχής – φάντασμα», η οποία αντιμετωπίζει ανθρώπους ως διαθέσιμους, επηρεάζοντας τη ρατσιστική ρητορική.
Η Ρέντεκερ επισημαίνει την ανάγκη επιστροφής στην ιδέα της επανάστασης, υπογραμμίζοντας ότι οι αγώνες που διακυβεύουν τη ζωή, όπως οι αντιρατσιστικοί, οι φεμινιστικοί και οι περιβαλλοντικοί, συγκλίνουν σε μια κοινή εξέγερση. Το νέο κύμα ακτιβισμού επικεντρώνεται στην προστασία της ζωής και στην αλληλεγγύη, αναδεικνύοντας τη σημασία της κοινωνικής συνεργασίας. Η επανάσταση για τη ζωή δεν αγωνίζεται μόνο ενάντια στον θάνατο αλλά προσανατολίζεται στη διάσωση και στην υπεράσπιση της ζωής και της ελευθερίας.
Η Ρέντεκερ υπογραμμίζει την έμφαση στην ανάγκη για συνύπαρξη και φροντίδα ως θεμελιώδεις προϋποθέσεις για μια νέα μορφή δημοκρατίας που να βασίζεται στην αλληλεγγύη. «Μπορούμε να αναζητήσουμε και να δημιουργήσουμε μια σχέση διαφορετική από την καταστροφική», σημειώνει. Η επανάσταση για τη ζωή αφορά την ανανέωση προτεραιοτήτων, με στόχο τη διάσωση και την υπεράσπισή της, προωθώντας τη συμμετοχή και τη φροντίδα.
Πηγή: tanea.gr
